Ze komt naast me zitten bij Histologie en tekent een
hartje in mijn collegeschrift. In de pauze vraagt ze of ze me dat weekend saxofoon heeft
zien spelen bij een straatfestival. Onbekend als ik ben met de meisjes-geheimtaal
teken ik geen hartje terug, hoe lief en mooi ze ook is. Moet haar zelfs dubbel teleurstellen,
de getalenteerde rockbabe die zij in mij dacht te herkennen ben ik ook al niet.
Evengoed ben ik een vriendinnetje rijker, en word uitgenodigd
haar verjaardag te komen vieren op het kapitale familielandgoed. Ik kondig aan
wanneer mijn bus arriveert en word zaterdagmiddag netjes opgehaald bij het busstation
van Baradero. Er heerst grote consternatie, tweelingzuslief heeft de auto van
pa en ma ergens in een weiland geparkeerd. Op z’n kop. Wonder boven wonder is er alleen materiële
schade, maar de schrik zit in de benen - samen met wat restjes alcohol en drugs van de vrijdagavond, toen de feestvreugde al tot ongekende hoogte steeg. Nu het
gezelschap compleet is zijn we met een man of veertig, misschien meer. We eten
pizza van de parilla, en helpen dapper mee de traumatische ervaring onder de
tafel te drinken.
Als iedereen aftaait blijk ik de stoelendans om een
slaapplaats met glans verloren te hebben. Meer gasten dan bedden, elk
beslaapbaar plekje wordt benut. Zonder het te weten beland ik
op de kamer van haar voltallige voetbalteam en begrijp al snel waarom daar nog
niemand lag: deze luidruchtige jongedames zijn niet moe. Nog lange niet… Nachtrust is voor mietjes en voor oude wijven - zoals
ik. Stoïcijns maar met de staart tussen de benen glip ik gauw weg.
De handdoek wordt echter niet zomaar in de ring gegooid. "Je
bent toch niet voor één gat te vangen Van Grootheest? Je hebt toch zeker voor
hetere vuren gestaan? Om, die mentale knop!" In dezelfde flits van een seconde waarin ik mezelf streng
toespreek, kom ik op een lumineus idee. Buiten staat een enorme trampoline. Cama elástica, op z’n Spaans. Ha! Met een triomfantelijke grijns op mijn smoel maak ik me klaar
voor de nacht. Ik kruip met kleren en al in mijn slaapzak en krul me op, een zacht
briesje houdt de muggen koest. Het feestgedruis lijkt steeds verder weg en een gelukzalige
rust komt over mij. Toegedekt door een immense sterrenhemel voel ik me één met
het universum. Diep en droomloos is mijn slaap, niets deert mij deze nacht.
Door zonnestralen gewekt ben ik als eerste op. Na een paar baantjes
in het zwembad voel ik me energieker dan ooit. Het voetbalteam en de rest van
de jongelui werken gaandeweg de dag wat katers weg. We genieten een lange lome
zondag van de goede dingen des levens. In de boomgaard zijn de perziken rijp en
we mogen er plukken zoveel we kunnen voor we huiswaarts keren.
Thuis wacht mijn al even jonge huisgenoot, op zonverbrande
huid en fiere verhalen. Hij tekent een hartje in mijn open geest. Oh zoete zoete zomer...
Het weekend in Baradero vond plaats op 23 en 24 nov. 2013.
Mijn studievriendinnetje is dit jaar op uitwisseling in Brazilië. We waren
elkaar een beetje uit het oog verloren maar door de internationale uitwisseling
voelt ze zich meer dan ooit met mij en mijn manier van leven verbonden. Bij
haar vrienden en het damesvoetbalteam verwierf ik eeuwige roem door
prinsheerlijk op de trampoline te gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten